TERSASAU

Melihat kepada keadaan kehidupan manusia pada masa ini, saya berpandangan ianya sudah banyak tersasau  dari matlamat asal kehidupan. Selain daripada menjadi hamba Allah yang diwajibkan untuk mengEsakan Allah iaitu Raja Manusia atau Pencipta Alam ini, kita seharusnya hidup dalam ketenangan dan berkasih sayang.

TETAPI marilah kita renungkan sejenak kehidupan kita ini. Adakah kita sentiasa mengEsakan Allah sepanjang masa? Adakah kita benar-benar tenang dan berkasih sayang sesama insan?

Senario sekarang manusia berlumba-lumaba untuk bekerja, mencari kewangan, mencari kemewahan, berlomba2 untuk mendapatkan rumah besar bak Istana (tapi tidak duduk pun, yang tinggal di rumah itu ialah orang gaji, tukang kebun, tukang masak), kereta mewah (tak pandu pun, yang bawak dan menikmati kereta mewah itu ialah pemandu atau anak2) dan melancong kesana sini (haji,umrah bukan priority, melancong paling utama). Keadaan ini menyebabkan masa untuk mengEsakan Allah sangat berkurangan, masa untuk berkasih sayang sesama keluarga, sanak saudara, jiran dan masyarakat juga tidak ada. Kehidupan seperti itu adakah memberi Ketenangan? Adakah kita mendapat kasih sayang? Adalah cukup kita sebagai Hamba Allah?

Dengan adanya teknologi, manusia salah gunakan teknologi sehingga orang sekarang bekerja 24 jam, apa tidaknya terpaksa jawab emel walaupun jam 12.00 tengahmalam. Kena buat kerja semasa bercuti bersama family. Rosak...Rosak...Rosak.... Kembalilah kepada kehidupan sederhana, tenang dan berkasih sayang.

Google Translate

Looking at the situation of human life today, I sighted it is much tersasau (wrong way) from the original goal of life. Apart from being a servant of God who is obliged to Oneness of Allah, King of Human ​​or the Creator, we should live in peace and love.

BUT let us ponder this for a moment of our lives. Do we always Oneness of Allah all the time? Do we really relaxed and loving fellow human beings?

Scenario now-lumaba human race to work, finding finance, find luxury, berlomba2 to get a big house bak Palace (but not sit too, living in the house were servants, gardeners, cooks), luxury cars (do not drive too , which bawak and enjoy the luxury car is the driver or anak2) and travel that way here (hajj, umrah is not the priority, the most important holiday). This resulted in time for the Oneness of Allah is reduced, the time for making love among family members, friends, neighbors and society there was not. Life as it does give peace? Do we get the love? It is enough that we as servants of God?

With the advent of technology, people incorrectly use the technology until now worked 24 hours, what had to answer email applicability even at 12.00 midnight. Have to do work while on vacation with family. Rosak ... Rosak ... Rosak .... Go back to simple life, calm and compassion.


在此条件下，人的生命在这一点上，我看见它是多少tersasau的生活从原来的目标。除了是神的仆人，谁是唯一的真主，的拉贾人或造物主责任，我们应该生活在和平与爱。

但是，让我们思考的时刻，我们的生活。我们总是唯一的真主所有的时间吗？我们真正的放松和爱的人类同胞吗？

方案现在lumaba人类的工作，找资金，找豪华，berlomba2一所大房子李明博宫（但不要坐得，住的房子是仆人，园丁，厨师），豪华车（不要把车开得bawak享受豪华车的驱动程序或anak2）和旅游这种方式在这里（朝觐，小朝是不是优先考虑的，最重要的节日）。这导致了真主的统一性时间减少，家庭成员，朋友，邻居和社会有没有爱的时间。生活，因为它确实给和平？我们得到的爱吗？这是足够的，我们作为神的仆人吗？

随着技术的出现，人们错误地使用该技术，到现在为止工作24小时，，有回答电子邮件适用性，即使在午夜12时。与家人在度假时不得不做的工作。损坏...损坏的损坏....回到简单的生活，平静和同情。